Kadıköy escort sabahları, martı sesleriyle, vapur düdükleriyle uyanır. İnsanlar telaşla işe, okula koşarken, kaldırım taşlarının arasında milf görünmez yaşamlar vardır. Melis, o görünmez hayatlardan birinin taşıyıcısıydı. Henüz 23 yaşındaydı ama omuzlarındaki yük, yaşını çoktan geçmişti.
Ankara’dan kaçmıştı İstanbul’a. Evdeki şiddet, yoksulluk ve susmak zorunda kaldığı seks çocukluk hatıraları, onu yollara düşürmüştü. “Yeni bir başlangıç” diyordu içinden, vapur Kadıköy escort İskelesi’ne yanaşırken. Ama şehir büyük, hayat ise acımasızdı.
İlk günler Moda’da bir bankta uyuyarak geçti. Geceleri karnı aç, elleri üşümüş bir şekilde rüyalarına sığınıyordu. Bir gün, Bahariye Caddesi’nde tanıştığı biri ona “kolay para kazanabileceği” bir yol gösterdi. Reddetti önce. Ama cebindeki son parayla bir simit alıp, sahilde tek başına otururken anladı: Hayatta kalmak için seçim değil, çaresizlik konuşuyordu.
Melis, artık Kadıköy gecelerinde müşteri bekleyen bir hayat kadınıydı. Ruhunu her gün biraz daha susturuyor, gözleriyle başka birini oynuyordu. Oysa içinde hâlâ kitaplara tutkun bir kız vardı. Kütüphanelerde eskort vakit geçirmeyi, sessizliği seviyordu. Ama o sessizlik, artık içini kemiren bir yalnızlığa dönüşmüştü.
Bir gece Yoğurtçu Parkı’nda polis baskını yaşandı. Kaçmaya çalışmadı. Yorgundu. Her şeyden. Karakolda ifadesi alınırken, bir kadın polis onu dikkatle izliyordu. “Yardım ister misin?” diye sordu kadın. Melis ilk defa kendine uzanan bir eli gördü. Gözleri doldu.
Sosyal hizmetler aracılığıyla Kadıköy escort bir kadın sığınma evine yerleştirildi. Psikolojik destek aldı, meslek edindirme kurslarına katıldı. Bir pastanede işe başladı. Her sabah vapurla Beşiktaş’a geçerken, geçmişin gölgelerini ardında bırakmaya çalışıyordu.
Aylar sonra, Moda sahilinde denize karşı yazdığı satırlarda şöyle diyordu:
“Kadıköy bana acıyı öğretti ama bir yandan da yeniden başlama cesaretini… Melis öldü belki ama içimde doğan yeni beni artık kimse susturamaz.”
Bir yanıt yazın