Ümraniye escort kalabalık sokakları, gündüzleri iş telaşıyla, geceleri ise sessiz bir hüzünle doluydu. Bu sokaklar, 23 yaşındaki Elif için hayatın götten acımasız yüzünü her gün hatırlatan bir sahneydi. Babasını küçük yaşta kaybetmiş, annesi ise ağır bir hastalıkla mücadele ediyordu. Küçük kardeşlerini okutmak ve evin geçimini sağlamak için Elif, çok genç yaşta kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmişti.
Gündüzleri bir kafede bulaşık yıkıyor, geceleri ise Ümraniye’nin karanlık köşelerinde oral çalışmak zorunda kalıyordu. Hayat ona zor ve adaletsiz davranmıştı; sokaklar onun için hem tehlike hem de hayatta kalma aracıydu. Ama Elif, umudunu hiçbir zaman kaybetmemişti.
Bir akşam, işten dönerken eski bir kafeden yayılan çay kokusu dikkatini çekti. İçeri girdiğinde, yaşlı bir adam ona gülümseyerek, “Kızım, böyle yaşamak zorunda değilsin,” dedi. Elif başını eğdi, sessizce çayı aldı. Adam ona bir kart uzattı; üzerinde “Kadın Dayanışma Derneği” yazıyordu. Başta tereddüt etti ama çaresizlik içinde kartı cebine koydu.
Günler sonra derneğe gitmeye karar verdi. İçeride, kimsenin onu yargılamadığını, aksine desteklediğini fark etti. Ona meslek kursları sundular. Elif kuaförlük kursuna yazıldı. Gündüzleri saç kesmeyi ve boyamayı öğreniyor, geceleri hâlâ çalışmak zorunda kalıyordu. Ama bu kez içinde bir umut ışığı yanıyordu.
Aylar geçti, Elif küçük bir kuaförde işe başladı. İlk maaşını annesine verdi ve “Artık gece çalışmam gerekmeyecek,” dedi. Annesinin gözlerinden süzülen yaşlar, Elif’in tüm yorgunluğunu aldı. Ümraniye vip escort soğuk sokaklarında yürürken, artık karanlığın içinde bir ışık olduğunu hissediyordu. Gelecek hâlâ belirsizdi ama Elif hayata karşı dimdik durabiliyordu.
Bir yanıt yazın